Afgelopen maand heb ik het boek Veiliger oord van Hilary Mantel aangeschaft. Op het moment ben ik op pagina 228. Dat valt me alles mee. Natuurlijk zou ik het liefst het hele boek in een maand doorspitten maar omdat ik voor rechten en filosofie een hoop moet lezen valt de tijd die ik over heb voor romans altijd erg tegen. Het boek is erg goed geschreven en pakkend. Het gaat wel om een hele hoop personages. Soms duizelt het een beetje, zeker door de constante perspectiefwisselingen. Niettemin een ontzettende de aanrader.
Voor de rest heb ik deze maand het boekenweekessay van David van Reybrouck gelezen. Daar heb ik al een stukje over geschreven.
Voor filosofie heb ik de Social Contract van Rousseau (leuk!) en de Prolegomena van Kant (niet leuk!) gelezen. Ik zou eigenlijk wel de tijd willen hebben om de Social Contract nog een keer of wat te lezen om er dan interessante dingen over te schrijven. Ik heb er gelukkig op mijn tentamen genoeg interessants over geschreven, want ik had een 7,6 :).
De Prolegomena van Kant is echt heel taai. Dat maakt het minder interessant dan de tekst van Rousseau. Rousseau is een stuk vaardiger in zijn manier van schrijven, stilistisch gezien.
Voor rechten meerdere boeken en stapels jurisprudentie gelezen. Ik kan niet echt een leuke zaak noemen die er nou boven uit springt qua interessantheid. De meeste zaken zijn zo specialistisch dat ze antwoord geven op een vraag die door niet-juristen nooit gesteld zou worden. Dat maakt ze niet zo interessant om over te vertellen. Neem bijvoorbeeld HR 31 oktober 1997 Ontvanger/Rabo (Portcabin). Daarin werden de maatstaven genoemd waaraan een zaak, in dit geval een Portcabin, kan worden getoetst om na te gaan of een zaak onroerend is of niet. Waarom maakt dat uit vraag je je af? De Rabobank had een hypotheekrecht en wilde dit hypotheekrecht uitwinnen. Hypotheekrecht is echter enkel gevestigd op onroerende zaken. Dat betekent dat wanneer de Portcabin onroerend is, de Rabobank ook de Portcabin kan uitwinnen in het kader van haar hypotheekrecht.
Is wel interessant, maar nou niet echt een uitspraak waarvoor de gemiddelde niet-jurist een flesje wijn opentrekt, denk ik zo.
Ik heb deze maand ook het boek Anna Karenina gekocht (om het boekenweekgeschenk bij te krijgen), ik ben nog niet begonnen. Het boekenweekgeschenk kon me niet echt pakken. Ik heb het na een paar bladzijden weg gelegd. Ik kwam er trouwens achter dat ik de laatste editie van Nederland leest (die van 2015, die kwam in november uit) had gemist. Ik heb het boekje dus op marktplaats aangeschaft. Het thema, korte verhalen, sprak me aan. Ik ben nog niet begonnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten