Een weekend in Cambridge

Doe mij de lezingen maar, in plaats van al die vrije tijd. Toch heb ik me best wel weten te vermaken het afgelopen weekend.
Zaterdag heb ik de ochtend besteed aan studeren en wat werkgerelateerde dingen. 's Middags ben ik
naar de stad gedaan om van een Afternoon Tea te genieten. De Afternoon Tea was heerlijk, maar het restaurant voor mij  te lawaaierig om er echt lol in te hebben. Daarna ben ik langs de twee grote boekhandels in Cambridge gegaan, Heffers en Waterstone. Ik heb een boek over de geschiedenis van de Middeleeuwen gekocht (hoe kan het ook anders). Ik ben ook nog even langs de supermarkt geweest om wat aankopen te doen. 's Avonds ben ik opnieuw de stad in gegaan, ditmaal met Defne, een meisje die hier ook een zomerschool doet. Het is fijner om de gebouwen te bezichtigen als er niet zo'n enorme drukte in de stad is. Defne ging daarna uit dus toen ben ik naar het college gegaan, om te gaan slapen.

Vandaag was het allemaal wat spannender. We zijn op een excursie gegaan naar Medieval Suffolk. Het was heel goed geregeld en we hebben prachtige kerken gezien. Ik was helaas vergeten om mijn wagenziektepilletjes van huis mee te nemen met als gevolg dat ik bijna de hele dag misselijk ben geweest, omdat de bus ons constant van hot naar her bracht over hobbelige weggetjes. Het is wel goed voor de lijn, maar dat was nou net niet mijn intentie.

Om 08:20 gingen we weg vanaf Cambridge. Om 10:15 kwamen we aan bij Wingfield College, dat is een van de weinige overblijvende kerkelijke scholen. In de tijd van de reformatie zijn de meeste van die scholen door Henry VIII onteigend. Deze school ook, maar het heeft geen effect gehad op het voortbestaan van het gebouw. Alleen de façade is in de 18de eeuw veranderd, de rest van het huis is nog helemaal in Middeleeuwse stijl. Dat komt ook mede door de mensen die er wonen. Die hebben er een soort levenswerk van gemaakt om het huis in goede stijl te bewaren. Dat levert in de gedeelten van het huis die af zijn hele mooie plaatjes op (ik heb geen foto's gemaakt want het is iemands huis, dat vind ik niet netjes), in de rest van het huis zitten ze in de rommel. Daarnaast is het onmogelijk om het huis te verwarmen in de winter. Ik vind dat nogal een opoffering.

Schilden in het raam bij
Wingfield Church

We werden door de vrouw des huizes met een heerlijke scone achtige taart ontvangen die we toen in de tuin hebben opgegeten. Naast Wingfield College ligt een kerk, die hebben we ook bezichtigd.

Wingfield Church dankt zijn bestaan aan drie families, waaronder de De La Pole's en de Wingfields. Hier zijn hun tekens afgebeeld. De De La Pole's zijn een Poletiger met zijn tong uit zijn bek.

Wingfield Church, de man in het witte shirt bewoont Wingfield College.

Om 12:00 kwamen we aan bij St. Andrew's Church, die we ook hebben bezichtigd. Na St. Andrew's gingen we naar St. Mary's, waar we om 2:30 aankwamen. De kerk van St. Mary is nog ouder. Binnen is een prachtig retabel met verschillende heiligen te bewonderen. Het is heel bijzonder dat het retabel bewaard is gebleven. Een hoop van dergelijke kunstwerken zijn tijdens de reformatie vernietigd. Na St. Mary's was ik best wel moe, maar de dag zat er nog niet op. We gingen nog naar St. Edmunds waar we de overblijfselen van een kerk die daar ooit had gestaan bekeken. Ook gingen we naar St. Edmundsbury Cathedral. Daarna ging ik even plassen en raakte de groep kwijt. Daardoor heb ik nog een kerk en een transitombe gemist. Ik ben toen maar op de plek waar de bus zou aankomen Pokémons gaan vangen. Dat vond ik wel een goede culturele afsluiting.

(Een deel van) St. Andrews Church

Binnenkant van St. Andrews

Retabel in St. Mary's

Ruïne van een kerk die daar ooit gestaan heeft

Tijdens de dag trok op met Brittany. Zij heeft op Engelse privé school gezeten, waar ze heel veel aandacht schonden aan etiquette. Ze heeft er nogal wat van mee gekregen. Misschien heeft ze op de dag wel twintig keer haar excuses aan me aangeboden, en het was niet één keer nodig. Het is echt grappig hoe ontzettend netjes de Engelse cultuur is.