Nicolaas van Myra

De legende van Sinterklaas is niet zo eenduidig. Op het internet vind ik tal van verhalen zonder bron die de mythe op een net andere manier vertellen. Door middel van dit  bericht ga ik daar nog zo'n internetverhaal aan toe voegen, op de dag voor 5 december.

Wie was Sinterklaas? Sinterklaas is waarschijnlijk gebaseerd op Nicolaas van Myra, die zo rond 300

n. Chr. leefde (het is dus niet zo heel verwonderlijk dat er niet zoveel bronnen zijn😜). Nicolaas van Myra was een vrome bisschop die bekend stond om zijn vergevingsgezindheid. Op Wikipedia  zijn allemaal mythes aan hem toegedicht. De belangrijkste mythe voor het Sinterklaasverhaal is die van de drie huwbare jongedames. 

Er was een arme man met drie dochters die voor hun helaas geen bruidsschat kon betalen. Zodoende zou hij zijn dochters als slaven moeten verkopen, wat waarschijnlijk voor de dames op prostitutie uit zou draaien. Sint Nicolaas vond dat niet zo'n goed idee en hij gooide daarom 's nachts een buidel met geld door het raam die in de schoen van de arme man terecht kwam. Van het geld kon de man de bruidsschat betalen. Sint Nicolaas deed dit in totaal 3 maal, waardoor voor alle meiden van het huis een huwelijk verzorgd kon worden. Zijn heiligenteken is hierdoor drie buidels of drie bollen. Op het tweede plaatje zie je dat hij die drie bollen inderdaad in zijn hand heeft. Ook deze afbeelding is het goed te zien. Dat dit niet de enige belangrijke Sint Nicolaas legende is kun je zien aan dit schilderij. Hierop zie je ook 2 andere legendes afgebeeld (waaronder het vermeerderen van een hoeveelheid koren en het tot leven wekken van drie vermoorde studenten). 

Ik zou wel willen weten wie opdracht heeft gegeven voor dit schilderij. Het is een luxe schilderij met al dat goud. Kan me ook niet voorstellen dat de lijst oorspronkelijk is. Zwart is volgens mij een dure kleur (waarom zou je dat dan gebruiken voor de lijst) en de lijst ziet er nog perfect uit.

Sint Nicolaas met drie bollen (het verhaal gaat dat deze bollen voor sinaasappels werden aangezien, wat het verklaard waarom we denken dat Sint Nicolaas uit Spanje komt). 

We maken een sprong in de tijd, naar het eerste Sinterklaasboek. Dit boek kwam uit in 1850, en hier heb ik dus wel een bron van. In het boek lag erg de nadruk op het zoete tegenover de roe, maar dat kun je in die tijd ook wel verwachten. Het boek is geschreven door Jan Schenkman (wat ik een toevallige naam vind). Wat ik er erg leuk aan vind is dat Sinterklaas hier eigenlijk een hele moderne man was. Dat hij aankwam met een stoomboot, dat was echt hip. In onze tijd zou hij eigenlijk moeten aankomen met een staaljager ofzo. In het boek staat hij op een gegeven moment ook op een luchtballon. 

Het boek heeft leuke rijmpjes en plaatjes. Bijvoorbeeld dit plaatje, van Sinterklaas die een boekwinkel op zijn kop zet. Voor de liefhebbers is er op de site ook een pdf te downloaden. 

Dan rest het mij nog iedereen fijne Sinterklaas te wensen! 

De laatste dag!

En dat was het dan. De laatste collegedag. De twee weken zitten er weer op. Ik vind het jammer, maar ook weer niet zo heel erg. Ik word het Engelse ontbijt eigenlijk wel zat, ik wil heel graag weer eens fruit of iets met granen eten in plaats van toast en ei. Ook mis ik een lekker hollands prakje. De colleges ga ik wel missen. Maar, over twee weken begint de universiteit weer en kan ik daar aan mijn collegetekort voldoen. Beetje jammer dat ik dan ook tentamens moet maken. Ach, je kunt niet alles hebben.

Vanmorgen begonnen we met een lezing over Novgorod, een stad die in de Middeleeuwen als Hanzestad fungeerde. Er werd met deze stad vooral in bont gehandeld. Novgorod heeft een enorm aantal overgebleven Middeleeuwse kerken. Onze docent, die deze kerken uiteraard wilde fotograferen, nam tijdens zijn tripjes naar Rusland 1000 dollar in contanten mee om daar mensen mee om te kopen zodat ze hem in de kerken naar binnen lieten. Meestal mocht hij dan niet eens foto's maken. Vervolgens probeerde hij zijn camera op de zelfontspanner in te stellen en op een tafel te leggen terwijl hij deed alsof hij rond keek. Het is hem aardig gelukt. Hij kon veel foto's van details in de kerken laten zien.

De colleges over Middeleeuwse paleizen krijg ik van dezelfde docent. Als soortement van afsluiting hebben we gekeken naar keizerlijke paleizen en ook naar paleizen van de paus. Vooral Castel del Monte intrigeert.
In de lezing over de Black Death hebben we gekeken naar de kunst van na de Black Death. Onze professor betoogde dat na de pest de kunst meer op de dood gefocust is en dat er ook meer kunst geproduceerd wordt. Zou kunnen. Lijkt mij onmogelijk te bewijzen. Niettemin, interessante kunstwerken. Vooral Bosch intrigeert. Daar kun je uren naar kijken. Dat overkwam onze professor ook. Hij dacht dat hij bij een expositie 10 minuten naar een werk van Bosch had gekeken, het bleek een ruim uur te zijn.

Vanavond is er een afsluitend programma voor ons georganiseerd tijdens de maaltijd. We krijgen dan een diploma uitgereikt. Vind ik wel leuk. Dan kan ik zeggen dat ik een diploma heb van de universiteit van Cambridge :P. Nu ga ik al mijn spullen inpakken. Dit is dus de laatste blog die ik in Cambridge type. Snik, snik.
Morgen neem ik om 09:30 de taxi naar het station. Ik hoop daar de trein van 10:15 te nemen. Zoals het er nu naar uit ziet heb ik geen last van de stakingen. Ik hoop maar dat alles goed gaat.

De een na laatste dag :(

Oh wat gaat de tijd snel. Vandaag was al weer de een na laatste collegedag :(! Gelukkig waren de colleges weer erg interessant. We begonnen vanmorgen met een lezing over twee steden die verwikkeld raakte in de landelijke politiek. We hebben gekeken naar Bristol en Colchester.
In Bristol kwamen rebellen in op stand tegen de edelman die de belastingen moest innen. Compleet tegen zijn eigen belang in, steunde de koning, Edward II, de rebellen, omdat hij wraak wilde nemen op de edelman die de belasting moest innen. Het conflict liep daardoor volledig uit de hand. Na vier jaar moest het leger er aan te pas komen om de boel te sussen en de rebellen te verbannen.
Ook het stadje Colchester ontsnapte niet aan het landelijk beleid, ditmaal van koning Edward III. Omdat hij een voorbeeld wilde stellen heeft hij verschillende 'showrechtzaken' gehouden tegen corrupte edelen uit de stad.

In de lezing over Middeleeuwse paleizen hebben we gekeken naar de invloed die Parijs had op de architectuur in de rest van Europa. Parijs was een toonaangevend mode voorbeeld. Vooral de St. Chapelle werd over heel Europa na gedaan. Ook een hoge toren was een Parijs stijlkenmerk, met als gevolg dat er verspreid over Europa allemaal compleet zinloze hoge torens aan paleizen vast geplakt werden.

Bij de lezing over de Black Death zijn we dieper in gegaan op de economische gevolgen. Vooral de landarbeiders waren er, na het overleven van de pest, beter aan toe. De lonen werden hoger. Er werden aan deze in positie groeiende landarbeiders echter wel steeds meer verplichtingen opgelegd. Het is de vraag of deze verplichtingen hebben geleid tot de Peasants Revolt in 1381 of dat daar andere aanleidingen voor waren.

En nog meer colleges :P

De lezing van gisteravond (over hygiëne in de Middeleeuwen) hing samen met die van vanochtend (over etensstandaarden in de Middeleeuwen). Ze werden gegeven door de dezelfde dame en waren allebei heel interessant. Haar betoog kwam er op neer dat het met hygiëne en gezondheidsvoorschriften in de Middeleeuwen helemaal niet zo slecht gesteld was als wij nu denken. Zo was het bijvoorbeeld voor de rijken een mogelijkheid om hun tijd in het vagevuur te verkorten wanneer zij geld achter lieten voor bijvoorbeeld schoonmaakwerkzaamheden. Ook waren er, vooral na de uitdraak van de pest, allerlei reglementen in werking om te voorkomen dat er eten verkocht werd van slechte kwaliteit. De straffen op het verkopen van slecht eten waren veel hoger dan de straffen op bijvoorbeeld geweldsdelicten. Daarnaast werd gesteld dat je door het verkopen van slecht eten naar de hel ging. Er was dus zeker wel aandacht voor hygiëne.

De ochtendlezing werd gevolgd door een lezing over de Middeleeuwse paleizen. In de loop van de Middeleeuwen werd er in de paleisaccommodatie meer aandacht geschonken aan de plek waar vrouwen, bijvoorbeeld de koningin, moesten slapen. Vaak werd ervoor gekozen om de vertrekken van de vrouw enkel toegankelijk te maken via de vertrekken van de koning. Ook hebben we gekeken naar de evolutie van de centrale grote hal. Tot ver in de 15de eeuw werden er nog centrale hallen gebouwd, zelfs toen deze grote hallen niet meer nodig waren verhoogden ze nog wel het prestige van de koning.

In de lezing over de Black Death hebben we gekeken naar het acute graan tekort dat ontstond na het plaatsvinden van de ramp. Bijna de helft van de populatie was overleden. De overgebleven mensen wilden nog best werken op de arbeidsmarkt maar, vanwege het enorme arbeidstekort, niet meer voor hetzelfde loon. Hun loon ging soms wel 2 of 3 keer over de kop. Dit had tot gevolg dat sommig graan niet geoogst werd en dat het graan dat wel geoogst werd veel duurder werd. De koning vond het een aanfluiting. Prompt werd er een statuut uitgevaardigd om de inhaligheid van deze werkers te dwarsbomen. De werkers werden verplicht te werken tegen het loon dat gold voordat de pest uitbrak. Iemand die weigerde te werken kon worden opgesloten. Als je een hoger loon kreeg uitbetaald dan mocht stonden je allerlei straffen te wachten. De landlords die het loon uitbetaalde kregen echter geen enkele boete. Een zeer bijzondere situatie.

Na de colleges ben ik wat gaan lezen op mijn kamer. Ik ben nog steeds druk bezig in mijn boek over 'Chivalry' (er is geen Nederlandse vertaling van dat woord, maar je zou het kunnen vertalen als iets als ridderlijkheid). Daarnaast werd mij door een medestudent hier een kort verhaal van Oscar Wilde aan geraden, dat zich blijkbaar in Cambridge afspeelt. Het is heel amusant en hier te lezen. Ik was er zo doorheen.

Nog meer colleges

Vandaag begonnen we met een lezing over Constantinopel, de hoofdstad van het West-Romeinse rijk. Waarom was Constantinopel zo'n goede plek om deze Romeinse hoofdstad te vestigen? Het was dicht bij de zee en had een natuurlijke haven. Daarnaast lag het precies op de kruising van een handelsroute.
Helaas waren er ook twee problemen met de locatie waar een oplossing voor bedacht moest worden. Zo was er te weinig drinkwater in de buurt waardoor er een gigantisch aquaduct gebouwd moest worden. Ook waren er geen heuvels om de stad te beschermen, zodoende moesten er grote beschermingsmuren opgericht worden. Het was een zeer grote stad.

Daarna vond de tweede lezing over paleisarchitectuur plaats. We hebben vooral gekeken naar islamitische paleizen. Deze vroege islamitische paleizen waren waanzinnig beïnvloed door de Byzantijnse (Romeinse) paleiscultuur. De landerijen rondom islamitische paleizen waren wel moeilijk om in stand te houden. In de natuur rondom paleizen hielden de Christelijke koningen vaak varkens, die als voedselvoorraad dienen. Islamitische eigenaren hielden echter geiten. Deze geiten vraten alles kaal, wat best wel een probleem opleverde.

Daarna weer een lezing over de Black Death (de pest). We hebben onder meer gekeken naar de reactie van de steden op het aantreden van de pest in de stad. Dat waren nu niet de soort van reacties die je nu van een stad zou verwachten in een tijd van epidemie. Ze vaardigden wetten uit die vreemdgaan, gokken en vloeken moesten voorkomen. Alleen door je als godsvruchtig persoon te gedragen zou je aan de pest ontkomen. Kijk, daar heb je wat aan.

Vanavond heb ik een lezing over hoe hygiëne in de Middeleeuwen werd ervaren. Maar nu eerst naar de eetzaal.

Nieuwe collegereeks

Gewapend met mijn nieuwe schrijfboekje (ik heb van het weekend een nieuwe moeten kopen omdat het schrijfblok dat ik had mee genomen al vol is) ben ik vandaag weer aan een week vol colleges begonnen. Ik heb er zin in. Helaas moet ik wel vast stellen dat ik aan de verkeerde kant van de twee weken in Cambridge zit. Ik zit nu dichter bij het eind dan bij het begin.

De eerste lezing ging over Italiaanse steden. Voor een lange tijd zijn de Italiaanse Middeleeuwse steden volledig autonoom geweest. Er stond geen koning boven hen die de dienst uit maakte. Maar dan ontstaat de vraag: wat voor soort overheid moet er dan gelden in een stad? Wie hebben invloed op het bestuur? Daar kwamen ze niet echt lekker uit. De Italiaanse steden waren een soort broeikas voor conflicten over wie het heft in handen had. Coupes waren aan de orde van de dag.

Mijn tweede lezing is deel van een reeks van vijf lezingen die ik deze week over één onderwerp volg. In dit geval is het onderwerp Medieval Palaces. In deze eerste lezing werd aan de hand van afbeeldingen aangetoond dat de Middeleeuwse paleizen heel veel terug grepen op de Romeinse architectuur. Dit teruggrijpen kon hele letterlijk gebeuren. Soms werden vloeren uit een Romeins huis gesloopt om dan vervolgens in een Middeleeuws paleis te worden neergelegd. Ook de toegangspoorten van het Orakel in Delphi zijn in een Middeleeuws paleis als toegangsdeuren terug te vinden. Als ik het goed heb opgeschreven gaat het om het Imperial Palace in Istanbul.

De derde lezing is ook deel van een reeks van vijf lezingen. Deze lezingenreeks gaat over The Black Death (de pest). Het was heel erg interessant. Zo blijkt de kennis rondom dit onderwerp zich constant te ontwikkelen. Aanvankelijk werd gedacht dat de pest werd verspreid door (de vlooien op) ratten. Dit zou echter niet verklaren waarom de pest zich zo snel verspreidde. Want het verspreidde zich als een gek. En via de handelsroutes. Dat betekent dat de pest wel door mensen verspreid moet zijn. Ratten gaan niet via de handelsroutes.
Uit nieuw DNA onderzoek blijkt dat het pestvirus zich ook via andere knaagdieren verspreid moet hebben. Daarnaast kon het virus ook in de grond overleven. Dat betekent dat als je de grond waarin iemand met pest begraven lag bewerkte en je had bijvoorbeeld een wond op je hand, je het kon krijgen. Vlooien zijn wel erg belangrijk in de verspreiding van de ziekte. Ik ben heel erg benieuwd naar de volgende lezingen in deze reeks. De professor was een hele boeiende spreker.

Een weekend in Cambridge

Doe mij de lezingen maar, in plaats van al die vrije tijd. Toch heb ik me best wel weten te vermaken het afgelopen weekend.
Zaterdag heb ik de ochtend besteed aan studeren en wat werkgerelateerde dingen. 's Middags ben ik
naar de stad gedaan om van een Afternoon Tea te genieten. De Afternoon Tea was heerlijk, maar het restaurant voor mij  te lawaaierig om er echt lol in te hebben. Daarna ben ik langs de twee grote boekhandels in Cambridge gegaan, Heffers en Waterstone. Ik heb een boek over de geschiedenis van de Middeleeuwen gekocht (hoe kan het ook anders). Ik ben ook nog even langs de supermarkt geweest om wat aankopen te doen. 's Avonds ben ik opnieuw de stad in gegaan, ditmaal met Defne, een meisje die hier ook een zomerschool doet. Het is fijner om de gebouwen te bezichtigen als er niet zo'n enorme drukte in de stad is. Defne ging daarna uit dus toen ben ik naar het college gegaan, om te gaan slapen.

Vandaag was het allemaal wat spannender. We zijn op een excursie gegaan naar Medieval Suffolk. Het was heel goed geregeld en we hebben prachtige kerken gezien. Ik was helaas vergeten om mijn wagenziektepilletjes van huis mee te nemen met als gevolg dat ik bijna de hele dag misselijk ben geweest, omdat de bus ons constant van hot naar her bracht over hobbelige weggetjes. Het is wel goed voor de lijn, maar dat was nou net niet mijn intentie.

Om 08:20 gingen we weg vanaf Cambridge. Om 10:15 kwamen we aan bij Wingfield College, dat is een van de weinige overblijvende kerkelijke scholen. In de tijd van de reformatie zijn de meeste van die scholen door Henry VIII onteigend. Deze school ook, maar het heeft geen effect gehad op het voortbestaan van het gebouw. Alleen de façade is in de 18de eeuw veranderd, de rest van het huis is nog helemaal in Middeleeuwse stijl. Dat komt ook mede door de mensen die er wonen. Die hebben er een soort levenswerk van gemaakt om het huis in goede stijl te bewaren. Dat levert in de gedeelten van het huis die af zijn hele mooie plaatjes op (ik heb geen foto's gemaakt want het is iemands huis, dat vind ik niet netjes), in de rest van het huis zitten ze in de rommel. Daarnaast is het onmogelijk om het huis te verwarmen in de winter. Ik vind dat nogal een opoffering.

Schilden in het raam bij
Wingfield Church

We werden door de vrouw des huizes met een heerlijke scone achtige taart ontvangen die we toen in de tuin hebben opgegeten. Naast Wingfield College ligt een kerk, die hebben we ook bezichtigd.

Wingfield Church dankt zijn bestaan aan drie families, waaronder de De La Pole's en de Wingfields. Hier zijn hun tekens afgebeeld. De De La Pole's zijn een Poletiger met zijn tong uit zijn bek.

Wingfield Church, de man in het witte shirt bewoont Wingfield College.

Om 12:00 kwamen we aan bij St. Andrew's Church, die we ook hebben bezichtigd. Na St. Andrew's gingen we naar St. Mary's, waar we om 2:30 aankwamen. De kerk van St. Mary is nog ouder. Binnen is een prachtig retabel met verschillende heiligen te bewonderen. Het is heel bijzonder dat het retabel bewaard is gebleven. Een hoop van dergelijke kunstwerken zijn tijdens de reformatie vernietigd. Na St. Mary's was ik best wel moe, maar de dag zat er nog niet op. We gingen nog naar St. Edmunds waar we de overblijfselen van een kerk die daar ooit had gestaan bekeken. Ook gingen we naar St. Edmundsbury Cathedral. Daarna ging ik even plassen en raakte de groep kwijt. Daardoor heb ik nog een kerk en een transitombe gemist. Ik ben toen maar op de plek waar de bus zou aankomen Pokémons gaan vangen. Dat vond ik wel een goede culturele afsluiting.

(Een deel van) St. Andrews Church

Binnenkant van St. Andrews

Retabel in St. Mary's

Ruïne van een kerk die daar ooit gestaan heeft

Tijdens de dag trok op met Brittany. Zij heeft op Engelse privé school gezeten, waar ze heel veel aandacht schonden aan etiquette. Ze heeft er nogal wat van mee gekregen. Misschien heeft ze op de dag wel twintig keer haar excuses aan me aangeboden, en het was niet één keer nodig. Het is echt grappig hoe ontzettend netjes de Engelse cultuur is.

Dag 5

Oh wat gaat de week toch ontzettend snel. Helaas heb ik vandaag mijn laatste college over het leven aan het hof gehad van de geweldige professor Nigel Saul. Voordat ik aan mijn laatste twee colleges over het leven aan het hof begon heb ik echter een lezing gehad van Dr David Rundle. Hij gaf een soort helikoptervisie van de middeleeuwse steden door te reflecteren op de ideeën van Aristoteles. Hij ging hierbij in op verschillende Italiaanse steden en enkele Engelse. Ik vond het bijzonder boeiend. De colleges die hij deze week heeft verzorgd zullen wel erg interessant zijn geweest.

In de colleges over het hof hebben we gekeken naar de kritiek die mensen van buitenaf op het hof hadden. En die kritiek was niet mals. Zeker in tijden dat het hof niet functioneerde zoals van haar verwacht werd (men was aan het verliezen in de oorlog en de burgers werden niet goed beschermd) werd de kritiek op alle onderdelen van het hof geopend. Alleen kritiek op de koning was ondenkbaar. Kritiek op de koning moest dus altijd op een indirecte manier. "The king is ill councelled by his court."
Het laatste college hebben we gekeken naar de plaatsen waar hof werd gehouden. In de 12de eeuw waren hoven constant onderweg. Dat was mede omdat de koning alle prachtige jachtplekken aan wilde doen. Ook was het goedkoper om bij edelen op bezoek te gaan, dan hoefde hij niet zelf voor eten te zorgen. Het was zinnig als de koning in verschillende gebieden op bezoek ging. Hij kon dan ter plaatse aan geschilbeslechting doen. Daarnaast was het simpelweg niet te doen om een hof (van 400 tot 800 mensen) in één plaats in leven te houden. Er was nog geen ontwikkelde markt. Het hof zou binnen mum van tijd alle middelen in de buurt opgebruiken. Pas toen de markt opkwam was het voor de koningen mogelijk zich op één plaats te vestigen. Het gevolg van de koning "on the move" was dat dure tapijten, meubels, sieraden en allerlei andere kostbare spullen constant van hot naar her werden gesleept. De meubels van de koning moesten dus, net als IKEA meubels, makkelijk in en uit elkaar te halen zijn.

Helaas, dat is alles wat ik in deze zomerschool over het hof ga leren. Om mezelf te troosten heb ik een boek van Nigel Saul besteld. Ik kan het aankomende donderdag in een boekhandel in Cambridge ophalen. Vanaf maandag begin ik met twee nieuwe vakken: Medieval Palaces (paleizen in de middeleeuwen) en the Black Death (over de pest). Morgen staat er helemaal niets op het programma, wat ik erg jammer vind. Misschien wandel ik de stad wel in voor een Afternoon Tea.
Ik wou eerst naar Kings College Chapel gaan, omdat we het daar ook in de colleges over hebben gehad. Toen vond ik echter deze site, waarin je een super gedetailleerde visuele tour door the Chapel kunt maken. Ja, waarom zou ik dan nog een kaartje kopen om naar binnen te gaan, om vervolgens in de drukte maar een heel klein stukje van de muur te kunnen zien? Wat ik overigens amusant vind is dat het orgel in Selwyn College op dezelfde manier is weer gegeven als het orgel in de Kings College Chapel. Er zit zo'n 500 jaar tussen de bouw van the Chapel van Selwyn College en die van Kings College. Genoeg tijd om een nieuwe vormgeving te verzinnen lijkt me :P.

Dag 4

Vandaag heb ik 3 aaneengeschakelde colleges gehad (met een lunchpauze in het midden). Daarna had ik even rust, wat wel fijn was, want gister was het erg druk. Het begon vanochtend met een lezing over stedelijke conflicten in de Middeleeuwen. Vanuit mijn rechtenachtergrond vind ik dat bijzonder boeiend. Vooral in universiteitssteden waar een hele hoop jonge jongens bij elkaar werden gezet (er zijn schattingen van ongeveer 1000 studenten in Oxford) ging er nog al eens wat mis. De jongens dronken te veel en dan kwamen er conflicten. Ook andersoortige conflicten deden zich voor. Hoewel er wel wetten waren werden een hoop conflicten opgelost door middel van arbitrage (er kwam een derde partij bij die het conflict zalvend op wilde lossen, dat lijkt voor ons nu meer op omkoperij). Wanneer men er met deze partij er niet uit kwam kon de koning er altijd nog worden bij gehaald. De koning treedt dan als, bijzonder invloedrijke, arbiter op.

Daarna twee lezingen over het leven aan het hof. Tot mijn grote verdriet heb ik morgen al weer de laatste twee lezingen van dit vak :(. Ik heb er enorm veel plezier in. In het eerste uur hebben we gekeken naar het hof van de Bourgondische Volois. Dit hertogdom had op een zeker moment ook Nederland onder zijn gebieden. Het was een zeer uitgebreid hof dat ongeveer 1000 mensen herbergde (dat is enorm, zelfs vergeleken met hoven van koningen). Doordat het zeer uiteenlopende gebieden onder zich had was het zeer gedecentraliseerd. Dit is een van de redenen dat het hertogdom uiteindelijk onder de voet is gelopen.

De laatste lezing van vandaag ging over de soort van literatuur die aan het hof werd gelezen. In de 15de eeuw konden de koningen zelf lezen. Daarvoor werden de koningen vaak voorgelezen. Een groot deel van de boeken die werden gelezen waren heroïsche boeken. Boeken over de Karel de Grote en Koning Arthur waren zeer populair. Ook boeken met bewerkingen van verhalen uit de Griekse en Latijnse oudheid waren populair. Zo werd van Aeneas een perfecte deugdzame middeleeuwse ridder gemaakt, om hem op die manier beter te laten aansluiten bij het middeleeuwse publiek. Koningen lazen daarnaast ook politieke literatuur. Voor koningen was het een vorm van prestige als zij bekende schrijvers aan het hof hadden woonden. Deze schrijvers werden dan ook beloond met een jaarlijkse toelage.

Een dag vol colleges

Voor vandaag was er voor ons een extra college ingeroosterd. Daardoor heb ik buiten de etenstijden eigenlijk geen vrije tijd gehad. Het was wel weer erg leuk en boeiend. In de eerste lezing werden Cambridge en Oxford met elkaar vergeleken op het gebied van de kenmerken van de steden.

Daarna was het weer tijd voor de geweldige lezingen over het leven aan het hof. In de eerste lezing hebben we gekeken naar de paleizen waarin verschillende hoven gehuisvest waren. De architectuur van deze paleizen is sterk afhankelijk van de hofcultuur. Zo kende het aanvankelijke Louvre een hele open structuur omdat het voor de burgers makkelijk moest zijn om bij de koning te komen. Windsor Castle kende juist weer een heel gesloten structuur.
In het tweede uur hebben we gekeken naar de hofcultuur rond Charles IV in Praag. Hij was de keizer van het Heilig Roomse Rijk (ongeveer wat nu Duitsland is). Charles had weinig effectieve macht en compenseerde dit door een sterke nadruk te leggen op goddelijke aspecten. Door zijn positie sterk met religie te verbinden kon hij mensen ervan overtuigen dat hij een goede keizer was om te volgen, zonder dat hij ze effectief kon dwingen. Hij deed dit onder andere door het verzamelen van relieken.

Het college dat daarop volgde was vrij bijzonder omdat het in de open lucht plaats vond. Het was een
college over de gilden (middeleeuwse handelscollectieven waarin 1 enkel ambacht werd uitgeoefend) door iemand die zich bekwaamd had in het beroep van smid zoals dat in de Middeleeuwen werd uitgeoefend. We kregen dan ook een live demonstratie van hoe een smid te werk zou gaan met het maken van een wapen. Dat was ontzettend leuk om te zien. Hij heeft verschillende wapens gemaakt die op televisie zijn gebruikt. Zijn website is hier te vinden. Daarop kunnen eventueel ook traditionele wapens worden aangeschaft. De website komt op mij wel wat verouderd over. Ik denk dat hij liever in de werkplaats staat dan zijn website bij houdt.

De laatste lezing van de dag (van 20:00-21:00) ging over de boekproductie in Parijs (en in de laatste tien minuten over die van Londen, maar omdat ze te weinig tijd had ging ze er zo snel door heen dat ik het niet kon volgen). Omdat boekproductie toen nog met de hand ging werd elk boek verheven tot een waar kunstwerk. Naast tekst werden er uiteenlopende interessante illustraties opgenomen, soms met een gouden inkleuring, zoals we ook wel kennen uit de getijdenboek. Ik was erg onder de indruk van de illustraties die te zien waren. Heel mooi.

Dag 2

Vandaag begon de dag met een lezing om 09:15 en het ging over de Londen Steelyard. De lezing werd gegeven door Stephen Halliday, een grappige en welsprekende man. Hij was op het allerlaatste moment opgetrommeld om de zieke dame die de lezing zou verzorgen te vervangen. Voordat ik deze lezing bij woonde had ik geen idee wat de steelyard was: ik wist niet eens van het bestaan ervan. The Londen Steelyard was een handelscentrum dat vooral werd gefrequenteerd door Duitse kooplieden uit de Hansesteden (dat waren de belangrijke handelssteden in het gebied dat nu Duitsland is). Het werd opgezet in de 12de eeuw en is pas in 1853 verkocht (waardoor het niet meer in handen van Duitse kooplieden was). De naam Steelyard dankt het waarschijnlijk aan de benaming 'scale'. Het wegen van de producten was in het handelsgebied van groot belang.

Daarna mocht ik van 11:00 tot 15:30 genieten van twee lezingen over het leven aan het hof. We hebben gekeken naar verschillende aspecten van het dagelijkse leven aan het hof. Het leven aan het hof was een uitsluitend publiek leven. Privacy was niet iets dat Middeleeuwse koningen kenden. Belangrijke vormen van tijdverdrijf waren het spelen van schaak en een soort van damspel met behulp van een dobbelsteen. Het meest belangrijke aspect van deze spellen waren de mogelijkheden tot gokken. Er werden enorme geldsommen vergokt aan het hof. Ook eten en muziek speelden een grote rol in het dagelijks leven.
Verder is de jacht voor veel koningen van groot belang geweest. Voor veel koningen was dit hun meest belangrijke tijdverdrijf. Ook tournamenten waarin ridders het tegen elkaar opnamen om zich op die manier op de oorlog voor te bereiden waren in trek. De tournamenten waren eerst puur gericht op training maar werden langzaamaan meer een vorm van show business.
Tussen de twee lezingen door ben ik even de stad Cambridge in gelopen om een Cambridge sweater te halen. Daar kan ik mooi mee pronken als ik straks weer thuis ben.
De tweede lezing van vandaag ging over de religieuze aspecten van het leven aan het hof. Aan bepaalde feesten in de liturgische kalender wordt aan het hof uitgebreid aandacht besteed. Het hof kan worden gezien als een religieuze gemeenschap. Ook heiligen spelen een belangrijke rol. Het prestige van een koningshuis wordt verhoogd wanneer zij een heilige voorouder hebben. Hier werd dan ook naarstig naar gezocht en soms werd er simpelweg een heilige 'gestolen'.

Na de colleges ben ik naar het Fitzwilliam gegaan om daar een expositie over Getijdenboeken te bekijken. Ik heb aan de getijdenboeken al eens een blogpost aan gewaagd. Helaas mochten er geen foto's gemaakt worden. Dat was jammer. Het was er erg druk en daarom had ik geen rust om de afbeeldingen rustig te bekijken. Dat was zonde. Sommige waren waanzinnig mooi. Gelukkig heeft het Fitzwilliam sommige afbeeldingen online staan. Ik was erg onder de indruk van Last Judgement van Albrecht van Brandenburg. Een afbeelding daarvan is op deze pagina te vinden. De kwaliteit van de scan is niet zo goed, maar je kunt wel een beeld krijgen.

Wat mij sterk op viel aan het gebouw waar het Fitzwilliam in is gehuisvest is dat dit gebouw versierd is met zuilen uit de Korintische orde. Op de foto die ik heb gemaakt is dat goed te zien. De tierelantijnen die boven op de zuilen zijn aangebracht zijn typisch voor de Korintische orde. Volgens wikipedia is het gebouw van het Fitzwilliam gebouwd om een museum in te huisvesten. Dat is best wel gek. De Korinthische zuil is een zuil die je eigenlijk alleen gebruikt voor overheidsgebouwen. Voor musea gebruik je normaal gesproken de wat meer bescheiden Ionische zuil. Ik vraag me af waarom die keuze is gemaakt.

Na het eten heb ik nog een lezing bijgewoond (vandaag was best wel druk). Deze lezing ging over verschillende Middeleeuwse steden. Ook deze lezing leed een beetje onder een informatieoverschot. Ik heb denk ik zeker 50 plattegronden van Middeleeuwse steden gezien in minder dan een uur. Daarnaast heb ik zeker 200 gebouw gezien. Dan is het lastig om nog op de specifieke karakteristieken te letten.

Cambridge College Gardens

Na in Selwyn College (waar ik ook verblijf) te hebben gegeten ging ik weer naar Sedgwick Site voor de avond lezing. De origineel geplande lezing viel helaas uit en werd vervangen door een lezing over de tuinen van de verschillende colleges van Cambridge. Helaas kwam de tuin van Selwyn College niet aan bod. Het maakte me heel nieuwsgierig naar het verleden van Selwyn College. Ik heb bij de portier dan ook een boek over Selwyn College gekocht, dat ga ik zo maar eens even doorbladeren.

De lezing was leuk maar er was sprake van een overdosis van informatie. Ze had er denk ik beter aan gedaan om haar onderwerpen iets te beperken. Het is vooral grappig om te beseffen dat voor de Colleges de tuinen lange tijd iets waren waarmee geconcurreerd kon worden. Als je een bepaalde plant in jouw tuin wel kon laten groeien en een ander college kon dat (nog) niet, was je de man.

Morgen om 09:15 weer de eerste lezing. Waar het over gaat weet ik nog niet, de geplande spreker is dezelfde als die vanavond uit viel. Ze hebben de spreker vervangen maar ik weet niet welk onderwerp nu aan bod gaat komen. Daarna weer van 11:00-15:30 college over het leven aan het hof. Misschien ga ik daarna naar het Fitzwilliam museum, maar dat ligt er een beetje aan of het college uit loopt. Het Fitzwilliam is maar tot 17:00 open. 's Avonds is er een lezing over steden.

Eerste colleges

Vanmorgen heb ik mijn eerste college aan Cambridge University gevolgd :). De colleges vonden plaats in de Faculty of Divinity. Alle colleges deze twee weken ga ik daar volgen. Ik heb een kaart gemaakt waar op te zien is waar alles zich zo'n beetje bevind. Ik slaap dus in Selwyn College, op een hoek, vlak bij de tuin. Door de tuin heen kan ik naar het campusterrein (Sedgwick Site) lopen. The Faculty of Divinity, waar ik de colleges volg, is op het kaartje makkelijk te herkennen aan zijn pacman achtige vorm. Ik heb er het woord colleges bij geplaatst. Onderaan Sedgwick Site bevindt zich het tamelijk kleine Museum of Classical Archeology. Daar ben ik vanmiddag geweest. De avondcolleges vinden plaats in het gebouw links van het museum, het gebouw ziet er op de kaart een beetje uit als een honingpot.

De eerste lezing vanmorgen ging over de ontwikkeling van Parijs als stad. Het eerste deel vond ik lastig te volgen. De docente schudde namen van koning uit haar mouw alsof het het alfabet was. Het tweede deel van de lezing ging ze in op het ontstaan van verschillende gebouwen in en om de stad. Dat was een stuk interessanter dan hoeveel hectometer land er onder welke koning bij kwam. Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat de Bastille door de koning was gebouwd om als residentie te gebruiken. Ik kende het alleen als gevangenis.

Van 11:00 tot 14:00 (met een betrekkelijk lange pauze in het midden, ik vermoed een lobby van de horecagelegenheden) heb ik college gekregen in mijn hoofdvak: Scandal, politics and glamour: courts and courtiers in medieval Europe, 1200-1500. Kortom, het hof in de Middeleeuwen. Ik kreeg daarbij les van de professor Nigel Saul die ik verassend genoeg al kende van een cursus over de Magna Carta (belangrijk juridisch document uit de Middeleeuwen) die ik online heb gevolgd. Deze colleges vond ik echt heel goed. Het niveau is hoog. Heel erg leuk. Ik heb hem nog de hele week en daar ben ik best wel blij mee :).

In de eerste twee colleges hebben we vooral gekeken naar de afbakening van courts (groep hoge edelen rond de koning) en households (praktische hofhouding rond de koning). Ook hebben we het huishoudboekje van Edward IV bekeken. De totalen kosten van zijn hofhouding per jaar lagen rond de 13000 pond. Dat lijkt nu heel weinig, maar dat was het zeker niet. De totale belastinginkomsten lagen zo rond de 30000 pond. 

Na de colleges ben ik door gelopen naar het museum dat op de campus ligt. Ik ben zelf niet de allergrootste sculptuurfan, geef maar schilderijen, maar de collectie die ze daar hebben is echt heel bijzonder. Ze hebben een hele grote aanzienlijke collectie (die ze op een hele kleine ruimte tentoonstellen) van beelden uit de Griekse en Romeinse oudheid. Dat is echt bijzonder. Veel kunstwerken die we nu als werken uit de oudheid kennen zijn kopieën van werken uit de oudheid die in de Renaissance zijn gemaakt. Gevolg daarvan is wel dat de beelden ofwel ingrijpend gerestaureerd zijn, ofwel stuk zijn. Dat ziet er soms best wel gek uit. 

In de Romeinse tijd werd het hip om de koppen van mensen realistisch af te beelden. Iemand werd dus natuurgetrouw, in plaats van als ideaalbeeld weer gegeven. In het museum hadden ze een bronzen kop uit de Romeinse tijd staan. Dit is een beeld van een keizer. Ik moest best wel een beetje lachen want de gene die deze kop heeft gemaakt heeft de keizer van enorme flaporen voorzien. Ik heb geen idee of hij de flaporen ook daadwerkelijk had, maar nu ziet hij eruit als Dopey. 

Op naar Cambridge

Vanmorgen ben ik om 08:08 met de trein uit Rotterdam vertrokken om via Brussel en Londen naar
 Cambridge te reizen. In Cambridge ga ik twee weken lang het Medieval Studies Summer Programme volgen. De reis verliep prima, maar het was op sommige punten wel heel druk en lawaaierig. Ik moest over stappen op Kings Cross. Daar is een speciale Harry Potter winkel ingericht op perron 9 3/4. In het boek en de film moet Harry en Ron op dit magische perron instappen. Was best wel leuk om te zien. Ik ben de winkel niet in gegaan, want die stond propvol. Dat heeft vast te maken met dat nieuwe theaterstuk van Harry Potter dat pas is uitgekomen.

Helaas miste ik bij aankomst op Kings Cross de trein naar Cambridge net. Hierdoor kon ik niet mee met de wandeltocht die 's middags georganiseerd werd. Helaas pindakaas. Inchecken in het College waar ik vanavond slaap en ging voor de rest prima. Van 17:00-18:00 kregen we een korte introductie. Er doen 81 mensen mee aan mijn programma. Er zijn nu vier programma's tegelijk waar in totaal mensen van 37 nationaliteiten aan mee doen. Toen we gingen eten zat ik aan tafel bij twee Nederlanders en een Amerikaan (die zich eigenlijk Italiaans voelde). De eetzaal was prachtig maar heel lawaaierig.

Na het eten ben ik met mijn nieuwe Nederlandse vriendin Daphne (die ook rechten studeert maar dan in Leiden) en de Italiaanse Amerikaan een rondje door Cambridge gaan maken. We kwamen een paar koeien tegen die de Italiaanse Amerikaan gelijk op de foto zette. Ook de eendjes in de vijver werden gelijk gefotografeerd. Verder hebben we vooral een hoop mooie oude gebouwen gezien en enorme hoeveelheid natuur. Ook kwamen we langs een plek waar de bekende gondel gehuurd kan worden, dat heet een punt.

Morgen 08:15 ontbijten (scrambled eggs!) en dan om 09:15 de eerste lezing over Parijs in de Middeleeuwen. Daarna krijg ik van 11:00-3:30 les in mijn hoofdvak: het leven aan het hof van 12:00-15:30. Ik ga proberen om in de tijd daarna een plekje te vinden waar ik een fiets kan vinden. 18:15 is het echter al weer tijd voor de avondmaaltijd. Van 20:00-21:00 vindt de laatste lezing plaats. Die gaat over het leiden van een Middeleeuwse stad.

Geslaagd!

Na vier minder fabuleus verlopen examens ben ik afgelopen dinsdag eindelijk geslaagd voor mijn rijbewijs :). Vandaag heb ik mijn rijbewijs bij de gemeente opgehaald. Hieronder wat fotootjes van het ophalen.

Kunst!

Tijdens een van mijn laatste filosofiewerkgroepen zat een medestudent met een vrij hoog tempo een schetsboek dat zij had meegebracht vol te tekenen. Zij tekende geen poppetjes bestaande uit twee bolletjes en vier streepjes (zoals ik dat erg bekwaam kan) maar hele mooie mensfiguren waarbij vooral de kleding erg goed werd uitgewerkt. In de pauze vroeg ik natuurlijk of ik even in haar schetsboek mocht kijken, en dat mocht. Ik was best wel onder de indruk. Ik ben daar niet de enige in. Ze is aangenomen voor de kunstacademie en gaat volgend jaar filosofie in deeltijd studeren.

Sarah, zo heet ze, heeft een profiel op DeviantArt (dat is een soort Facebook voor kunstenaars) en plaatst daar ook een hoop kunst op. Voor haar pagina klik hier. Ik wil er een paar kunstwerken uit lichten.

Deze tekening heet Ouija. Naar wat ik er van weet is dat een spel waarmee je geesten kunt oproepen en die geesten vragen kunt stellen. Wat ik zo mooi vind aan deze tekening is dat hij helemaal opgebouwd is uit pastelkleuren terwijl je bij enge geesten juist het tegenover gestelde zou verwachten. Je wordt bij het bekijken van deze afbeelding op het verkeerde been gezet. Je denkt een lief meisje te zien maar een paar seconden later besef je je dat het tafereel toch wel heel onheilspellend is. Het deed me een beetje denken aan het schilderij Christina's World van Andrew Wyeth. Ook daar denk je een lief meisje in het gras te zien liggen, iets later doet het tafereel echter heel onheilspellend aan. Waarom ligt ze daar? Wat is er aan de hand met de donkere huizen in de verte?

Een tijdje geleden heb ik geblogd over het boek De gedaanteverwisseling van Kafka. Sarah heeft op haar DeviantArt een alternatieve voorkant voor dit boek ontworpen. Gregor Samsa (het hoofdpersonage) gaat veranderen in een insect, deze insecten zijn achter Gregor al te zien. De tekening van Gregor die ze op de voorkant heeft geplaatst is top.  De lichaamskleur van Gregor is abnormaal en suggereert dat hij al bezig is met zijn metamorfose. Ook de lichte lijn die over het boek is getrokken suggereert beweging. De perfecte snit van de kleding drukt de persoonlijk van Gregor uit. Hij is extreem plichtsgetrouw met betrekking tot het democratische systeem. De schouder van Gregor vind ik niet helemaal goed gelukt. Het is een soort roetsjbaan geworden. De uitdrukking op het gezicht van Gregor vind ik weer heel knap. Ze heeft een soort stille paniek gevangen.

Deze tekening van Van Gogh is bedoeld voor in een kinderboek. Ik vind de tekening vooral heel lief. Ik vind de achtergrond heel leuk gevonden. De draaikolk die je daar ziet is dezelfde draaikolk als die Vincent zelf heeft geschilderd in Starry Night.

Symposium EHLC 2015-2016

Gisteravond is voor het Erasmus Honours Law College het jaar officieel afgesloten met een symposium. Nu ik deel uit maak van het EHLC, was ik daar bij. Ik vond het een hele leuke avond met drie interessante mini-colleges.

Het eerste mini-college was van de bekende strafrechtadvocate en blogster Meester Leonie. Dit is een mooie blonde vrouw die doormiddel van blogs het (straf)recht dichter bij de burger wil brengen. Ik vind dat echt een goed initiatief. Ik vind het belangrijk dat een advocaat toegankelijk is. Het recht moet niet eng zijn, juist leuk (of toch op zijn minst praktisch).

Het tweede mini-college was van Prof. Mr. Dr. A.R. Houweling die voor arbeidsrechts onze hoorcolleges heeft verzorgd. Ik vind arbeidsrecht echt een geweldig vakgebied en ik vond de colleges ook super. Het enige minpunt was het college over werkgeversaansprakelijkheid met hele enge filmpjes van werknemers die allerlei narigheid overkomen. Toen hij dus weer een filmpje wilde openen zat ik al bijna onder de college banken. Het viel echter mee. Meneer Houweling gaf college over het overnemen van werktaken door robots. Zodoende liet hij een filmpje zien van een super lief robotje die onder andere kan helpen bij revalidatiewerkzaamheden.

De tendens was vrij positief: ja, robots zullen bepaalde taken over nemen, maar waarschijnlijk zullen we hier als markt gewoon op inspelen. Het eerste robot uitzendbureau was inmiddels al opgericht.

Het derde mini-college werd verzorgd door de voormalig managing partner (zeg maar, de grote baas) van De Brauw Blackstone Westbroek. Het is blijkbaar een heel prestigieus kantoor, maar ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord. Het beeld dat mr. Snoep van zichzelf en het kantoor achter liet vond ik heel positief. Ik vond het relativeringsvermogen van mr. Snoep verfrissend. De tendens was duidelijk: doe wat je leuk vindt en doe je niet beter voor dan dat je bent. Daar houd ik van :).

Lachen naar het vogeltje

Ik heb het geluk gehad dat ik in de afgelopen paar maanden twee keer door een professionele fotograaf op de foto ben gezet. De eerste keer was om foto's te maken voor de almanak van het Erasmus Honours Law College. Het Erasmus Honours Law College is een tikkeltje prestigieus clubje. Er zitten alleen maar rechtenstudenten bij die zeer gemotiveerd zijn en gemiddeld boven de zeven staan. De dresscode was casual chique tot tenue de ville. De fotoshoot vond plaats in een college zaal.
Daarnaast mocht ik, omdat ik docent ben bij TentamenTrainingen.nl, mijn foto laten nemen door de fotograaf Gerard Taatgen. De locatie van de fotoshoot was buiten in Amsterdam voor de deur van het pand van TentamenTrainingen.nl. Het was heel lekker weer. Binnen werd er druk geborreld. Er was geen dresscode. Ik had dan ook, mede vanwege het lekkere weer, een vrolijk bloemenjurkje aan gedaan met een roze vestje.

Hoewel de foto's qua tijd heel dicht op elkaar zijn gemaakt vind ik ze heel anders. Iemand die mij niet kent en alleen foto A te zien krijgt zal een heel ander beeld van mij hebben dan iemand die enkel foto B te zien krijgt. Het is grappig hoe een andere invalshoek je er heel anders uit kan doen zien.

Ik vind dat ik er op de foto van TentamenTraining veel frisser uit zie en ook jonger. Ik vind mezelf enthousiast en vrolijk. Op de foto van het EHLC vind ik mezelf serieus en een beetje geposeerd. Ook lijkt het alsof de foto in Villa Volta is genomen. Alle stoelen lijken namelijk aan de rechter kant langzaam omhoog te komen. Misschien laten de foto's allebei een andere kant van mij zien. 

De Welwillenden

Afgelopen vrijdag ben ik 's avonds in de Rotterdamse Schouwburg naar de Welwillenden geweest. Dit stuk is gebaseerd op het book The Kindly Ones van Jonathan Littell, in het Nederlands vertaald naar de Welwillenden.
Het hoofdpersonage van het stuk is een SS-officier. Dit hoofdpersonage heeft tijdens het stuk duidelijk wroeging. Hij is niet blij met wat hij aan het doen is.


Zoals ook uit de trailer blijkt relativeert hij wat hij gedaan heeft wel in grote mate. Ieder mens zou kunnen doen wat ik heb gedaan, dat is te tendens. Hij stelt als het ware dat alleen zijn omgeving schuldig is aan wat hij heeft gedaan, dat hij dat zelf niet is. Ik denk dat dat een morele misrekening is. Hoewel de kans absoluut groter is dat je bij bijvoorbeeld de SS terechtkomt als jouw omgeving sterk nazistisch is denk ik dat je toch altijd verantwoordelijkheid draagt voor wat je uiteindelijk doet. Die verantwoordelijkheid varieert wel naar mate je meer of minder autonomie hebt.

Als we dat uitgangspunt niet zouden accepteren zouden we ons strafrechtsysteem op kunnen doeken. Dat systeem is juist gericht op het veroordelen van mensen die vaak op het moment van hun veroordeling buiten hun context functioneren (namelijk in voorlopige hechtenis zitten). De context loopt niet mee de rechtbank binnen. Uiteraard wordt dit door de rechter wel mee gewogen. Maar het argument 'iedereen in mijn omgeving doet het' zal niet tot vrijspraak leiden.

Niettemin is het een zeer boeiend toneelstuk. Er hadden van mij iets minder hippe geluids- en lichteffecten in mogen zitten, die leidde een beetje af. Ik ben benieuwd naar het boek.

Verlanglijstje

Met mijn verjaardag voor de deur vind ik het wel interessant om eens te na te denken wat ik nou precies wil. Ik denk dat er drie vormen zijn van iets willen. Iets willen hebben, iets willen doen/meemaken en iets willen bereiken.

Iets willen hebben
Wat voor spullen wil ik nou precies hebben? En vooral: waarom wil ik deze spullen hebben? Reclame of echte noodzaak?

Het makkelijkst af te bakenen zijn praktische spullen. Zo moet ik voor het schermen nog een elektrisch vest hebben en moet ik logo's hebben om op mijn schermkleding te naaien. Ook zou ik een ondervest moeten hebben. Die spullen zijn praktisch bij het schermen en daarom wil ik ze hebben.
Daarnaast wil ik graag een iMac kopen. Zo'n computer heeft toch wel een flink groter scherm dan een laptop en aangezien ik ontzettend vaak achter mijn computer vind ik dat toch wel heel fijn. Ik vind het makkelijk als het een Apple computer is, want dan kan ik alles gelijk synchroniseren. Mijn laptop zou ik wel willen vervangen door de nieuwste macbook. Dat is verre van noodzaak maar de nieuwe macbook is een stuk lichter, en dat vind ik wel heel handig aangezien ik mijn laptop van hot naar her sleep.

Ik heb altijd wel boeken die nog wil lezen. Zo moet Daisy Miller van Henry James een waar meesterwerk zijn. Ook ben ik benieuwd naar Autoriteit van Paul Verhaeghe. Ik ben naar een lezing van deze man geweest en die was ontzettend interessant.
Qua bladen zou ik graag een abonnement op de Groene Amsterdammer en op Kunstschrift willen. Kunstschrift komt eens in de twee maanden, dus daar zou ik nog wel goed tijd voor kunnen maken. Of ik echt tijd zou maken voor de Groene Amsterdammer betwijfel ik. Ik heb een abonnement op NRC-Handelsblad en ik moet bekennen dat ik de krant niet iedere dag lees. Eigenlijk zou je bij een abonnement of een boek ook de tijd die het kost om alles te lezen erbij moeten kunnen kopen.

Verder zou ik graag een CD van Robert Long hebben. Ik ben pas naar de musical over zijn leven geweest en dat vond ik erg indrukwekkend. Ik zou de CD graag in de auto luisteren.

Mijn laatste wens is rituals doucheschuim. Die van mij is op :(. Ik vind dat zo lekker schuimen.

Iets willen doen/meemaken
Het liefst zou ik aankomend jaar naar minstens 20 voorstelling of uitvoeringen gaan. Musicals, klassieke stukken, opera's en theaterstukken: daar een mix van. Ik wil graag opnieuw naar het ballet Giselle, dat was fantastisch. Ook zou ik graag nog eens naar de opera La Cenerentola gaan.

Ik zou daarnaast wat dingen willen leren, maar dat is tijdtechnisch een beetje lastig. Zo zou ik best wel graag leren vioolspelen. Ik zou op cricket willen gaan en nog wat willen oefenen met golfen. Ik heb ook een paar proeflessen balletdansen gedaan en zou daar nog wel wat meer mee willen doen.
Ik vind het leuk om ergens mee bezig te zijn en te merken dat je er langzaam beter in wordt (helaas gaat het bij mij wel wat langzamer dan gemiddeld, mijn lichaam en ik staan niet zo goed in contact met elkaar).

Iets willen bereiken
Ik zal me beperken tot wat ik aankomend jaar nog wil bereiken, anders wordt het zo'n lijst. Ik wil graag al mijn vakken voor rechtsgeleerdheid en filosofie halen, het liefst met een zeven of hoger. Ook wil ik het vak Inleiding Kunstgeschiedenis graag met een zeven of hoger afsluiten. Volgend jaar ga ik wat vakken fiscaal recht oppakken, die vakken hoop ik ook met goed gevolg af te sluiten. Ik hoop  vooral alles even goed te kunnen combineren als nu. Dat vind ik eigenlijk het belangrijkst. Ik wil dit jaar het evenwicht goed bewaren.
Het is wel interessant om je af te vragen waarom ik die goede studieresultaten wil halen. Het puur afdoen met beter baanperspectief klopt niet. Voor rechten geldt dat wel. Die goede resultaten zijn nodig voor mijn voortgang in het Erasmus Honours College en voor de toelating tot sommige masters.
Voor filosofie zijn goede resultaten vooral een bevestiging dat je goed bezig bent. Het is leuk om bevestigd te zien dat je iets hebt opgestoken van die best wel ingewikkelde colleges. Dat is bij cultuurwetenschappen ook zo.

Daarnaast wil ik heel graag mijn rijbewijs halen. Ik ben al ruim tweeënhalf jaar bezig.

Voor de rest hoop ik dat alles een beetje door gaat. Ik neem deel aan een hoop leuke dingen en hoop dat in het aankomend jaar weer te doen.

Een gokje wagen

Voor filosofie moesten we deze maand drie essays' schrijven (naast nog vier grote opdrachten voor Rechten, twee pleitnota's en een verslag van twaalf pagina's voor het Honours). Needless to say, ik heb best wel veel geschreven de laatste tijd. Er komen nu nog een paar verslagen aan maar ik denk dat ik qua tempo van opvolging van de inleverdata het ergste heb gehad. Vanwege deze enorme schrijfdruk heb ik mijn blogje een beetje verwaarloosd. Mijn excuses daarvoor.

Voor filosofie heb ik als tweede essay een kort essay geschreven waarin ik vraagtekens stel bij het idee van Rawls met betrekking tot de 'veil of ignorance'. Rawls stelt dat ieder mens, wanneer zij niet weten wat er van hen komt nadat zij geboren zijn voor de meest humane samenleving zouden kiezen. Hij stelt voor dat ieder mens achter een sluier zou moeten slaan en het enige wat hij van zichzelf weet is dat hij als mens te wereld gaat komen. Hij weet niet of hij arm of rijk wordt, hij weet niet of hij mannelijk of vrouwelijk of eventueel gehandicapt ter wereld komt. Rawls stelt dan dat ieder mens de keuze zou maken om deze zwakke groepen, bijvoorbeeld gehandicapten, te steunen, omdat hij zelf wel eens gehandicapt ter wereld zou kunnen komen.

In mijn mini-essay stel ik hier vraagtekens bij. Ik had een 7,2 voor het essay. Het voornaamste kritiekpunt was dat ik enkel anekdotisch bewijs lever. En dat is helemaal waar :).

Een gokje wagen:

Het idee van de 'veil of ignorance' gaat uit van de mens die elke vorm van nadeel voor zichzelf wil voorkomen. De mens kiest voor de best mogelijke situatie bij de slechts mogelijk uitkomst. Iemand zal kiezen voor almoezen voor de armen, wanneer hij niet weet of hij arm of rijk ter wereld komt. Ik denk niet dat elke mens dat per definitie zou doen. Er zijn mensen die hun hele vermogen vergokken omdat ze de kans hebben om nog veel rijker te worden. En met betrekking tot gokken is de kans op winst niet eens zo groot. Hoe groot is de kans om zwaar gehandicapt geboren te worden? Of homoseksueel te zijn? Best wel klein. Zouden er niet mensen zijn die een eventuele negatieve uitkomst voor zichzelf op de koop toe nemen, zodat ze een positievere uitkomst hebben wanneer ze wel het geluk hebben gangbaar, mannelijk en blank geboren te worden? Ook nu zijn er mensen die vinden dat er minder geld naar gehandicaptenzorg moet gaan, terwijl ook zij door een ongeval gehandicapt kunnen raken. Ligt het niet in de aard van de mens om een gokje te wagen op een iets rooskleurigere toekomst? En maakt dat de theorie van Rawls niet achterhaald?

Dag van de arbeid

Het is in Nederland niet zo hip, maar vandaag is het toch echt de dag van de arbeid. Wel typisch dat zo'n dag dan net op een zondag valt. Zondag lijkt me de dag waarop het minste aantal mensen werkt. Behalve natuurlijk een paar enthousiaste minimumloners die dubbele uren uitbetaald krijgen.

Op het moment het ik het vak arbeidsrecht. Dat valt mooi samen met het thema van vandaag. Het

lijkt me leuk om wat te vertellen over de arbeidsovereenkomst. Normaal is het voor een overeenkomst genoeg dat iemand een aanbod heeft gedaan en dat een ander dit aanbod heeft aanvaard. Voor de arbeidsovereenkomst ligt het toch een beetje anders. Omdat iemand die een arbeidsovereenkomst met een werkgever heeft afgesloten een grote mate van bescherming geniet zijn er bepaalde kenmerken waaraan een arbeidsovereenkomst moet voldoen, wil er echt sprake zijn van een arbeidsovereenkomst, los van de bedoeling van partijen.

In art. 7:610 BW staan de vier vereisten waar aan moet zijn voldaan voordat er sprake is van een arbeidsovereenkomst:

• Verplichting tot het verrichten van arbeid.

De arbeid moet worden verricht door de persoon die is aangenomen om de arbeid te verrichten. Een arbeidsovereenkomst waarbij je ook je kleine broertje kunt sturen om de werkzaamheden uit te voeren is dus niet mogelijk. 

• Verplichting tot het betalen van loon.

Allerlei vormen van beloning kunnen als loon worden aangemerkt. Ook het mogen meenemen van een zak hondenvoer als je een uur helpt in de hondenkennel kan loon zijn. Onkostenvergoedingen zijn geen loon. Een vrijwilliger die een vergoeding krijgt voor zijn reiskosten heeft dus geen arbeidsovereenkomst. 

• Gedurende een zekere tijd
• In dienst van een andere partij (gezagsverhouding)

Er moet sprake zijn van een gezagsverhouding. De werkgever moet instructies geven tot de te verrichten werkzaamheden. Een probleem hierbij vormt de groep hoogopgeleiden. Als een werknemer meer weet over een bepaald onderwerp dan zijn werkgever, kan zijn werkgever hem nog wel instructies geven? Aangenomen wordt van wel, maar de instructies zullen dan meer zien op de omstandigheden, werktijden etc.

Als na het afgelopen van deze vier criteria nog twijfel bestaat of er sprake is van een arbeidsovereenkomst wordt er ook nog gekeken naar de partijbedoeling (wat stond de partijen voor ogen?). Daarnaast wordt de gezagsverhouding nog eens onder de loep genomen en er wordt rekening gehouden met de maatschappelijke positie van de partijen (zie Groen/Schoevers).